IN THE BEGINNINGS

De begin avonturen van Nieuw Talent (NT) en Gevestigd Talent (GT) in de filmwereld

FILMMAKER VAN DE MAAND MEI

RAYMON HILKMAN

NT (Nieuw Talent) Raymon (Ray) Hilkman is regisseur en schrijver. Hij is in 2019 afgestudeerd aan de Hoge School voor de Kunsten (HKU) in Utrecht. Hij is bekend van The Shame (2015) en René van Nie; Kind van de Zon (2015), KOUD (2017), Moffenmeid (2019) en de OVerkammer (2021).

– wat zie je zelf als de start van je carrière?

Ik maakte een documentaire van 50 minuten over een vergeten Nederlandse filmaker, René van Rie. Ik had hem ontmoet op Aruba en het project is snel uit de hand gelopen. Tijdens het maken van de documentaire wist ik eigenlijk helemaal niet zo goed wat ik aan het doen was. Het was niet de bedoeling dat het project zo groot werd. De bedoeling was een interview met René van Nie, maar uiteindelijk hebben we ook zijn dochters, oud-medewerkers, acteurs en cameramensen gesproken. Ik had op een gegeven moment zoveel materiaal geschoten dat ik bij het monteren door de bomen het bos niet meer zag. Gelukkig was één van de mensen die meewerkte aan de documentaire Bubo Damen, een producer en regisseur. Hij heeft het monteren toen begeleid en daar heb ik veel van geleerd. Ik heb nog steeds veel contact met hem en in de zomer ga ik een film voor hem maken. Hij denkt dat ik het inmiddels wel zelf kan 😉 Omdat het project zo groot was geworden moest ik ook interviews geven. Dit was voor mij echt erg spannend en nieuw. De documentaire is ook uitgezonden op televisie bij een particuliere zender en dus moesten er serieuze zaken als licentieovereenkomsten en dergelijke afgesloten worden. Ook hier heb ik enorm veel van heeft geleerd.

– Hoe belangrijk is de menselijke component/sfeer?

Een leuk en goed is team is echt cruciaal voor het succes van je film. Toen ik net begon deed ik eigenlijk alles zelf; camera, regie en het schrijven ook nog. Inmiddels durf ik iets meer zaken uit handen te geven en ben ik blij dat ik met zoveel verschillende mensen aan een project kan werken. Als ik begin met het draaien van een film dan vind ik het belangrijk dat het op de set fijn en gezellig is. Het eindresultaat is op dat moment even een zorg voor later.

– Waar ben je trots op?

Ik vind het leuk om met talent ‘out of the box’ te denken. Bij Moffenmeid (2019), een korte film geproduceerd door EQUS, wordt de hoofdrol gespeelt door Gonny Gaakeer. Zij had al best een grote staat van dienst, maar ze speelde veelal bijrollen. Ik heb haar toen gevraagd om de hoofdrol te vertolken in dit oorlogsdrama. Het was voor mensen om mij heen een onverwachte keuze, aangezien andere mensen allemaal al een andere actrice in gedachten hadden voor die rol. Maar ik vond gewoon dat Gonny het moest zijn. Ik wist dat zij het super zou gaan doen. Ik ben nog steeds blij dat ik die beslissing toen gemaakt heb.

– Grootste misser?

Eén van mijn grootste missers is een project dat de ‘Entertainment Experience’ heette. Het was een soort Idols voor filmmakers. René Mioch en ook Paul Verhoeven waren hier aan verbonden. Voor dit project werd er elke week een scène uitgebracht die jij dan met je team moest maken. Jouw idee kon dan gebruikt worden voor de uiteindelijke film, die door Paul Verhoeven is uitgebracht onder de naam ‘Steekspel’ in 2012. Dat wilde dit ook gaan doen. Ik vond dat ik van alles wel genoeg verstand had en ben dit gaan produceren en regisseren. Maar dit was eigenlijk de eerste keer dat ik met geschoolde acteurs zou werken, wat echt ontzettend spannend was. Eén van de acteurs was Kiki van Deursen, zij had toen net een rol gespeelt in de serie ‘Van God los’. Ze was een scene aan het spelen toen ik aangaf dat ik het niet goed vond. Daarop vroeg Kiki  ‘wat wil je nou eigenlijk?’. Daar wist ik tot mijn schaamte geen antwoord op te geven en toen realiseerde ik me wel dat ik te veel hooi op m’n vork had genomen. Ze had namelijk compleet gelijk en hoe moeilijk dat toen ook was, ik ben haar nog steeds heel erg dankbaar voor deze opmerking. Je moet eerst weten wat je wilt zodat je kan uitleggen aan anderen hoe je daar kan komen.

– Is een bedrijf als Equs-film van belang voor nieuwe makers?

Ik vind EQUS een mooie opstap om mensen te leren kennen en kansen te krijgen. Ik heb er veel mensen mogen ontmoeten, waaronder Tim Schijf, die inmiddels mijn vaste editor is. Ook Wouter Verheul, die mijn afstudeerfilm ‘Moffenmeid’ heeft gedraaid, heb ik via EQUS leren kennen. Mijn eerste kennismaking met EQUS was toen ik opnameleiding deed bij hun korte film ‘Screwed’.  Toen ik zelf ging afstuderen had ik de juiste mensen nodig en toen heb ik EQUS eigenlijk met weinig verwachtingen benaderd. Maar tot mijn verbazing was het binnen een week rond. En daarna hebben ze mij gevraagd voor een tv programma genaamd Reisgenøten waar we met Dieuwertje Blok en 5 bekende Nederlanders door Denemarken reisden. Doordat ze mij en mijn werk kenden van de korte films die ik met ze had gemaakt was er blijkbaar genoeg vertrouwen om mij hiervoor te vragen. Voor dit soort kansen ben ik EQUS natuurlijk heel erg dankbaar. Het verpest je wel meteen want als je je bewezen hebt dan krijg je ook complete vrijheid om te maken wat jij wil, van A tot Z. Als ze bij EQUS eenmaal achter je gaan staan dan laten ze je ook niet meer los.

– Waar ben je momenteel mee bezig?

Momenteel ben ik bezig met de maak van een korte film voor BNN/VARA genaamd ‘Mannenavond’. Hierbij probeer ik, net als EQUS, bij sommige aspecten rekening te houden met het bieden van kansen aan nieuwe mensen in de filmwereld. Het is namelijk al lastig genoeg om ertussen te komen in de filmwereld, dus als ik mijn steentje daaraan kan bijdragen en de film meteen naar een hoger niveau kan tillen, dan laat ik die kans natuurlijk niet liggen. Zo zal mijn cast voornamelijk bestaan uit nieuw talent en niet mensen die je al vaak gezien hebt

– Kettingvraag: wat zou je aan Victor Löw willen vragen?

Wat is het verschil tussen de acteur Victor Löw tegenwoordig (nu) en de acteur Victor Löw die net was afgestudeerd aan de toneelschool?